Αποδείξεις ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος: 004 - Οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου

Σε αυτήν τη χώρα όπως είναι γνωστό, ο καθένας είναι ότι δηλώσει. Έτσι λοιπόν ο Ρουβάς δηλώνει τραγουδιστής, ο Χατζηγιάννης συνθέτης, εγώ blogger και η Λίνα Νικολακοπούλου κουλτουρέ στιχουργός. Η εν λόγω καλλιτέχνιδα απολαμβάνει τον σχεδόν καθολικό σεβασμό του καλλιτεχνικού στερεώματος και δικαίως, καθώς έχει γράψει ιστορικούς στίχους. Ας θυμηθούμε μερικούς:

Βρήκα μια τρύπα στο χρόνο της μέρας σε μέγεθος βέρας

και τάισα τον εαυτό μου μακριά απ'το κυνηγητό μου

Από το άσμα Black Forest ερμηνεύει η Δήμητρα Γαλάνη

Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο θα σου 'φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο με δώδεκα διαδρόμους

δώδεκα τρόμους με βύσματα κι εντάσεις φορητές

με πείσματα κι αεροπειρατές

Από το άσμα Μια Πίστα Από Φώσφορο, ερμηνεύει η Χάρις Αλεξίου

Στο γυαλί δροσιά ξεπροβάλλει φυσικός χυμός πορτοκάλι

Αχ, πορτοκάλι γυρεύω ενέργεια κι είμαι μεγάλη για να σωθώ

οτι γουστάρω, ζάλη και παρενέργεια η ζωή, το σεξ, το τσιγάρο

Από το άσμα Πορτοκάλι, ερμηνεύει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Να μπορούσα στα σύννεφα να 'χα εγώ βενζινάδικο

στο κενό να κινδύνευα για τ' αστέρι μου τ' άδικο.

Από το άσμα Βενζινάδικο, ερμηνεύει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Τι είπατε; Δεν καταλαβαίνετε τίποτα από τους στίχους; Σας παρακαλώ για ξαναπροσπαθήστε. Είναι προφανές ότι δεν αντιληφθήκατε το βαθύτερο νόημα, μην είσαστε τόσο πεζοί επιτέλους. Εδώ ο καλλιτέχνης βγάζει τα σώψυχά του!

Σοβαρά τώρα, οι παραπάνω στίχοι θα μπορούσαν να αποτελούν απλώς ένα αστείο αν δεν μας σερβίρονταν ως πονήματα ενός μεγαλοφυούς μυαλού. Αδυνατώ π.χ. να καταλάβω γιατί οι στίχοι του Φοίβου θεωρούνται κατώτεροι. Τουλάχιστον αυτός δεν το παίζει ψαγμένος.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το νικολακοπουλικό ποτήρι και αποτέλεσε την αφορμή για αυτό το post ήταν το καινούριο τραγούδι της με τίτλο «Απελπιστικά Διαθέσιμη», το οποίο μας κάνει πλύση εγκεφάλου από ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Εκτός από τους στίχους όμως πρέπει να σημειώσουμε και την «Απελπιστικά Εκνευριστική» ερμηνεία της Πρωτοψάλτη (δεν ξέρω γιατί αλλά η αντιπαθέστατη φωνή της κολλάει τρομερά με όλο αυτό το δήθεν στυλάκι των στίχων της Νικολακοπούλου)

Άντε, εύχομαι και «Αφόρητα Αγάμητη»! (Θα ζητήσω copyright έτσι και το χρησιμοποιήσει...)